Son zamanlarda kaçıyorum herşeyden görmezden gelmeye çalışıyorum tüm olanları unutmaya çalışıyorum hergün bir başka bedende kendimi arıyorum ilginçdir eksilmiyorum....Çoğalıyorum daha çok kalabalıklaşıyorum neden bunu yapmak istiyorum içimdeki diğer ben kaçmak istiyor görmezden gelmek istiyor ama yapamıyorum.Tüm herşey yine bekliyor beni olduğu gibi kaldığı yerden devam etmesi gerektiği gibi.Öyle bir andayım ki yolun neresindeyim bilemiyorum artık önümü görmek istiyorum ilerde miyim geride miyim bilmek anlamak istiyorum ama yapamıyorum.Yoruluyorum hemde çok tüm çabalarımı göremiyor hiç biri, insanlar fazlasıyla midemi bulandırıyor artık bakamıyorum anlayamıyorum bu kadar olmamalı diyorum ama bir o kadar daha yapıyorlar...Boğulmamak için sürekli yeniliyorum umutlarımı arzularımı isteklerimi ama nereye kadar gider bilemiyorum.Hep mi umutsuz melonkolik haldeyim aslında değilim sadece içimdeki yabancı bazen karanlık gizli yüzünü çıkartmak istiyor gün yüzüne bende yazıyorum döküyorum keli
İçimdeki yabancı durmadan konuşuyor birşeyler anlatmaya çalışıyor kendini,benliğimi tanımlamaya yaşamaya ve herkesi anlamaya....