İçimdeki Yabancı

Boşuna bilmişlik taslamamıza gerek yok Hiç birimizin aşk ile fikri yok Nasıl olduğunu  bile bilen yok Kendi içimizde hislerimizle tanımladığımız kadarıyla biliyoruz aşkı Kimi ne göre birinin bir selam diye mesaj atmasından nikah masasına kadar hayal ediyoruz Aşk eşittir nikah masası mı peki ? Ya dedikleri doğru mu Evlilik aşkı öldürür mü ? Tüm bunları ortaya atan yine bizleriz Kendimiz çıkarıyoruz Ne olduğunu bilmeden birinin birden bire gelmesini bekliyoruz Yalnızlıktan,çağresizlikten mutsuzluktan kurtulmayı istiyoruz O gelen kişiye aşık olmamız gerektiğini düşünüyoruz Aşk bence bu kadar basit değil aşk bu kadar sıradan olamaz Biz basit şeylerle aşkın kalitesini düşürüyoruz O kadar çok düşürüyoruz ki günün sonunda bacak arası zevki bile aşk zannediyoruz Yazık ediyoruz kendimize aşka ama yinede anlamadan devam ediyoruz. Gerçek aşk bence kayıp ve onu bulmak için uğraşmak gerek Kendi içimizde kurduğumuz arzulara aşk demeyi bırakmak gerek O içimizdeki arzular aslında