İçimdeki Yabancı

Çok acımasız birşeysin sen herşeyin ani bencilce hiçbirşeyi zamanında yapmıyorsun sorumsuz bir insan gibi acıyıda sevinçide aynı anda verebiliyorsun çok acımasızsın ama ikinci bir şansında yok zamanla birlikte ortaklaşa çalışıyor ve  her geçen gün sona giden yolculukta hiç durmadan ilerliyorsun.Ne geride kalanı nede ileride olanı düşünüyorsun bencilsin hayat hemde çok sadece kendine çalışıyorsun bizi düşünmeden bildiğini okuyorsun.Hayat bugünde bildiğini okudu yine benim için hem karanlık yüzünü gösterdi hemde aydınlık o kadar zordu ki ikisini birden yaşamak çok ani oldu ve yine zamanın sayesinde çabucak geçti.Ölüm getirdi ilk önce hayatımda en büyük parçalarımdan birini kopardı yine her zamanki gibi aldı ve gitti.Zamansız ansızın ve hiç sormadan aldı.Daha alışamadan sonra bir mutluluk yaşattı sevincim çok kısa sürdü çünkü daha gözyaşlarım kurumamıştı ve kolayına kurumayacak çünkü bu kez çok canım yandı.Her zamanki gibi hazırlıksız yakaladı.Daha öncekiler gibi değildi yaşattığı farkl

Her yıl doğum günüm geldiğinde aklımda teomanın şarkısı ve  gün boyunca edith piaf dinleyerek yeni yaşımı kutlarım bu benim için bir gelenek.Yaşım gereği daha çok uzun bir yolum var kim bilir neler yaşayıp neler göreceğim tek dileğim yaşadıklarımdan hiç bir zaman pişman olmamak ve asla keşke dememek.Bugün doğum günüm oldukça mutluyum huzurluyum çünkü beni hatırlayan bir sürü arkadaşım ve dostlarım var.Özel günüm onların sayesinde bir o kadar daha özel oluyor.Doğum günleri bana armağan günü gibi gelir.Hayatta olduğum için büyük bir armağan ödül acısıyla tatlısıyla geçen bir yıl daha sona doğru bir ufak adım daha. Hayat acımasız bazen iyi süprizler bazen kötü süprizlerle karşımıza çıkıyor ama her ne olursa olsun ben süprizleri seviyorum.Çünkü yaşamayı çok seviyorum.Eğer bu süprizlerin bir oranı yoksa o zaman bir yerde bir problem var demektir orası kesin.Birde bugünün benim için ayrı büyük önemi var.Çünkü hayranlık duyduğum benim kahramanlarımdan birinin doğum günü Martın Luther Kıng on

Karanlıkta kalmış bütün umutlarımız. Aydınlatacak bir ışığımız yok. Çocukluk anılarımızda kalmış kahkahalarımız Acılarımız çoğalmış ağlayanımız yok. Büyüdükçe  kararmış umutlarımız Hiçbirimizin haberi olmadan. Karanlıkta kalmış bütün umutlarımız Aydınlanacak günleri bekleyen yok.