İçimdeki Yabancı

 Ben bir ağacım.Yorgun,yalnız ve bir gözü toprağa bakan bir ağaç.Ağaç deyip geçmek bazılarına göre çok kolaydır.İnan bana ağaç olmak hiç kolay değildir.Misafirlerim geldiğinde onlara serin gölgemi sunarım,misafir kuşlar dallarıma konar,onlara yuva olurum.Kuvvetli bir rüzgar eserde dallarım buna dayanamaz diye ödüm kopar.Bazen yanımdan geçenlerle uzaklardaki dostlarıma selamlar yolladım en çok ormanda bir arada olurum dostlarımla mevsimler gelip geçer hep biz birbirimize destek olur koruruz şiddetli rüzgarlardan,yağmurlardan,soğuklardan.Biz tek başımıza kocaman bir orman da birbirimize yetiyorken hepimizin içinde en büyük korkularımız vardır.Bir gün  gelip belimize bir balta vuracaklar yada başımızdan aşağı bir teneke benzini boca edecekler...Bu korkular yetmiyormuş gibi dostlarımda zamanla kuruyup gittiğinde yalnızlığımla başbaşa kaldım.Biliyorum bu duygu siz insanlar içinde acı verici...Çok ünlüyüm ben sizin dünyanızda her mevsimde farklı güzelliklerimi fotoğraflayanlar oldu o kadar ç