Her zamanki gibi geçen gün bir şarkı keşfettim ve bıkana kadar dinlemeye devam ediyorum her yarım saate bir birde gittiğim restaurantlarda,cafelerde...vs çalınca daha çok seviniyorum Bana özel çalıyorlarmış gibi geliyor hoş bir duygu.Şarkı nasıl yani ? diyor söz müzik İskender Paydaş (bu kez reklam yapmayacağım sadece şarkı üzerinden birşeyler yazacağım.) Nasıl yani ? tüm yaşadıklarımız bu kadar tuaf olmak zorunda mı ? istediklerimiz neden bu kadar çok uzakta bizlere el sallıyor yada bizi görmezden geliyorlar.Nerde hata yapıyoruz bulan varsa bizede ipuçu versin çünkü isyan ettim edeceğim yakındır.Herşey bu kadar zor ise doğru yoldasın demektir sözüne ilk zamanlar inanıyordum da artık inanmak gelmiyor insanın içinden yada özlenen beklenen bekleten ümitlerin elinde bir tane gül neden olmaz ? (şarkıdan alıntı) diye sormadan geçemiyor insan. Tüm bunları düşünürken birde çocukken mahallenin alay ettiği en tuaf çocuğun sizden önce çok güzel biriyle evleneceğini öğrendiğini...
İçimdeki yabancı durmadan konuşuyor birşeyler anlatmaya çalışıyor kendini,benliğimi tanımlamaya yaşamaya ve herkesi anlamaya....