İçimdeki Yabancı

Ne olmak üzere olduğumu bir görsen, Hecele bir kere anlarsın daha iyi , Delirdim bir kere bir tanısan bu halimi Bir zamanlar Hande Yenerin (kendisinin bile şaşırdığı) kaliteli bir albümü vardı Nasıl Delirdim halen o albümü her fırsatta dinlemekteyim.Bence türk pop müziğinin en iyi albümleri arasındadır (sadece ayda yılda bir türkçe müzik dinleyen bir dinleyici yorumu).Bu şarkıyı her dinlediğimde neden böyleyim diye soruyorum ve yine kendimi tatmin edebilecek bir kaç cevap buldukdan sonra devam ediyorum kaldığım yerden.Son zamanlarda şunu farkettim insanlarla başa çıkmak için biraz deli olmak gereikiyor Herkesi herşeyi görmemek ve fazla ciddiye almamak lazım.İnsanlar fazla tuaf sizinle arkadaş gibi davrandıktan 1 dakika sonra size hakkında kötü şeyler söylediği kişiyle gidip sarmaş dolaş gezebiliyor.Nasıl bu kadar çift kişilikli olabiliyorlar anlayamıyorum sanırım tam bu noktada deli olmam gerekiyor çünkü diğer türlü anlamya çalıştıkca daha da çıkılmaz bir karadelik oluşuyor zihni...

Dağıldım son zamanlarda Saklandım herkesden herşeyden Kurtulmaya çalışırken daha çok çamura battım. Çırpındım didindim kurtulamadım. Gel kurtar beni... Cevap veremedim gidenlere Yaramı hatırlatanlara bir söz edemedim Sustum hep sustum Sonunda sesimi unuttum Kendimi unuttum Bir tek sen hatırlatabilirsin yine Gel hatırlat beni bana... Kendime ihanet ettim Yalan söyledim kandırdım Hiç acımadan aldattım Üzüldüm çok üzüldüm Başka bedenlerde kaybettim Bulamadım bulamıyorum Gel bul beni... Kaldı yüreğimde bir avuç hayal Sönmüyor ateşim dinmiyor Gel dokun yüreğime Dinsin acısı yine ümitlensin hayallere...