Ana içeriğe atla

Inanç




Insanız dünyada varolduğumuz sürece ruhsal olarak birşeye inanma ihtiyaçı duyarız kimileri inandığı şeyi Tanrı kimileri Juda kimileri Jesus kimleri ineğe kimileride hiç birşeye inanmak istemezler.Bizler herseye muhtac varlıklarız ihtiyaçlarımız var arzularımız hayallerimiz bunları gerçekleştirirkende birşeylere inanmak ümit etmek isteriz işte burda din devreye giriyor.Dünyanın her yerinde sürekli katliamların yapıldığı,sırf farklı bir inanışa yaradana inanadığı için kutsal kitaplarına saygısızca saldırıldığı,yada milyonlarca insanların her nasıl nitelendirildiyse acımasızca ve aklınızın almadığı yöntemlerle öldürüldüğü bir dünyada yaşıyoruz.Bu katlıamları yapanlar bir yönden kendilerini haklı bulurlar onları destekleyen çıkar yada desteklemeyen kimin ne yaptığı umrumda değil benim yapmam gereken iki şey var bir insan olarak aslında herkesin yapması gerekir.Saygı duymak karşınızdaki insanın dinine inançına düşüncesine koşulsuz saygı duymak kendi dininizi överek değil yada onun dinini aşalıyarak sadece saygı duyarak.Kimsenin hattine değildir karşısındakinin inançına saygısızlık etmek yada öldürmek hangimiz Tanrıyla konuştuk yada anlaşma yaptık ki bu din doğru dindir yada bu din kesinlikle saçmalıktır dıye.Tüm bunlar insanların çirkin arzuları sonucunda ortaya çıkıyor ve ortaya çıkan bu durumun adı Irkcılık,milyonlarca masum insan öldürüldü bunları yazarken bile ellerim titriyor nasıl oluyorda bu kadar açımasız olabiliyoruz dıye aklım almıyor.İnsanlar neden ırkçı çünkü çıkarlarımız var.Neden karşımızdakine saygı duymuyoruz çünkü kendimizi üstün görüyoruz.Ama aslında hepsimiz aynıyız.Bir müslümanla bir hristiyanı ayıran tek fiziksel özellik söyleyin ? cevabı yok ve asla bulamazsınız hepsimiz aynıyız hepsimiz aynı yere dua ediyoruz kimileri hafta bir kez kimileri her gün yada hiç bir zaman kimsenin hattine değildir senin dinin haftada bir gün Tanrıya sevgisini gösteriyor ben ise her gün demek kimin doğru yaptığını sadece Tanrı bilir.Bu çelişkilerle neden yaşıyoruz bilmiyorum.Irkçılıktan nefret ediyorum ırkçı olan insanlardan da tiksiniyorum.Özgürlükten söz ediyorsak insan her konuda özgür olmalıdır yüzyıllarca süren bu saçmalık artık son bulmalıdır.Herkes dilediği gibi davranmalı istediği inançı kabul etmelidir yada etmemelidir.Bu konuda çok doluyum çünkü çevremde  bu durumu yaşıyorum.Özellikle ülkemizde insanlar inanılmaz saygısız ve öyle bir duruma getirdiler ki dini inançı olan insanlar cahil fakat Tanrıya inanmayanlar oldukça görgülü ve kültürlü insanlar kabul edildi.Kendilerini üstün gören insanlara sesleniyorum.İnanın çok komiksiniz hiç bu kadar gülmemiştim.Gittikçe fazla saygısız olmaya başladık bu saygısızlığın sebebi aslında herkes televizyonlarda herşeyi dine bağlayan programlardan tutunda zorla çocuklarını kuran dersi yollayanlar yada çocuklarına hiç bir din eğitimi vermeyenlere kadar.Gerçek inança sahip insanlar hiç bir zaman başkasının inançına karşı çıkmaz kişinin Tanrıyla arasına hiç kimse giremez herkesin inançına kendisine aittir ve bence hiç bir din özendirilmemeli isteğen istediği dini seçme hakkı olmalı.Bence bir çocuğa aklı yeteçek yaşa geldiğinde gereken dini eğitim verilmeli bu kuran dersi değil dünyada bulunan dinler hakkında çocuklar bilgilndirilmeli ve çocuk hangi dini kendisini daha rahat hissediyorsa onu kabullenmeli bunu bizim ülkemizde yapmak inanılmaz zor özellikle son günlerde ve bu yazımı okurken bile dalga mı geçiyorsun deyişinizi duyar gibiyim.Ama doğrusu  bu olmalı.Kendimden örnek verecek olursam ailem çok inança sahip biri değil herkes kendi inançına sahiptir ve hiç birimiz birbirimizin inançına karşı gelmeyiz ben 15 yaşıma geldiğimde hayatımda bir Tanrıya inanmam gerektiği kararına vardım.İlk önce camiye gittim bir imamdan İslam diniyle ilgili bilgiler edindim kitaplar okudum Kur’anı Kerim de dahil sonra bir kliseye ve incil okudum incili bir yabancı arkadaşım sayesinde okuya bildim bana türkçeye çeviriyordu daha sonrada tevradı  dua ederken ne kadar huzurlu olduğumun farkına vardım ve sonunda Müslüman olmaya karar verdim kendi inançım kendime neler yaptığımı yazmayacağım inançım doğrultusunda ıbadetimi yerine getirmeye çalışıyorum.Anlatmak istediğim her bir bireyi öncelikle kendi dinini seçme hakkı olduğunu düşünüyorum siz bir müslümansanız yada hristiyan çocuğunuzunda aynı dini inança sahip olması gerekmez aslında bunu yapmak çok imkansız dünyada ne kadar kişi yapıyor bilmiyorum ama kim ne derse desin doğrusu bu olmalı.Dini eğitimi artırarak yada televızyonlarda dini özendirecek yayınlar yaparak ülkenizdeki gençleri geliştiremezsiniz onların inançın yanında sanata,eğitime ihtiyaçları vardır.Saçma sapan özentilerden vazgeçmek gerekiyor ne yazıkdır ki öyle bir durama geldik ki artık Atatürkle dini karşılaştırıyoruz bu çok üzücü bir durum.Daha kötüye gitmek istemiyorsanız bu duruma dur demelisiniz.Çocuklarınızı zorlamadan sevdirerek özendırmeden bir inanca  sahip etmeye çalışın inanın çocuklarımız daha anlayışlı akıllı ve güzel geleceğe sahip yetişkinler olacaktır.
L.G

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Belki dünya insan olsaydı, "Yine geldim amaçsız bir dönüş" diye fısıldayabilirdi

Ne olduğunu anlamadan geçen koca bir 365 gün... Belki dünya insan olsaydı, "Yine geldim amaçsız bir dönüş" diye fısıldayabilirdi. Bizde yeni umutlarla toz pembe birkaç saat yaşayalım diye, yemeler içmeler, birkaç havalı story atmak için girdiğimiz bir savaşın içindeyiz. Hayallerimizi dövizin hızına kaptırmışız. Belki yetişebiliriz, belki ucundan yakalayabiliriz. Geçtiğimiz yıl, çok fazla başkaları adına utandığımız, insanlığımızı sorguladığımız bir yıl oldu. Yorucu ve yıpratıcıydı, fakat aynı zamanda ışıklı dört mevsimi de hissettirdi bize. Kendi savaşımın içinde bir adım daha ileriye gittiğim bir yıldı. Çok şey değiştirebildim mi hayatımda? Bazen evet, bazen hayır. Hoşlandığım çocuğun bana yazmaması canımı yaktı, ama Lady Gaga'nın "Kariyeriniz bir sabah uyandığınızda sizi sevmediğini asla söylemeyecek" sözünü hatırlayıp, yoluma daha sıkı sıkı tutundum. 30 yaşın verdiği zorunlu bir olgunlukla birlikte, tahammül sınırlarımız azalıyor. İnsanlara karşı daha az taha

Vaktin varken SEV

Vaktin varken sev, Korkma duygularından sadece yaklaş Yargılama kendini aynalarda sadece inan Kalbin varken hisset sıcaklığını saflaş biraz Çiceklerden yol yap sevgine ve sakın geri dönme Vaktin varken sev, Bir tekrarı daha olmayacak çünkü Bak bir kelebek daha öldü Bu kez kalbinin götürdüğü yere git. Sorma sorgulama sadece git. Vaktin varken sev Koru sımsıkı sar aşkı kaybetme sakın Vedalar acıtsada,korkma ağlamaktan Hadi yaklaş şimdi başlıyor aşk......

+20 Yaş Sendromu

          Hani vardır ya böyle artık aynalara baktığınızda eskisi gibi değilsinizdir nerde o eski günler dersiniz aslında 40'lı yaşlarda söylemeye başlarsınız ama 20 'li yaşlarda da söylemeye başladık biz.Lisede sınıfınızdaki en ilginç (burda ilginç darken aslında en kötüsünü söylüyorum) çiftin sizden once nişanlandığını duymak yada artık doğum günü partileri yerine nişan,düğün partilerine davet edilmeye başladığınız an işte o an 20'li yaş sendromu başlamış oluyor.Daha siz doğru düzgün bir ilişki yaşayamıyorken rekor ilişki süreniz 6 ayı geçmiyorken diğer arkadaşlarınızın nişan törenine gitmeniz insanda hafif bir depresyon ve ufaktan Halil Sezai dinleyerek (ki hiç sevmem) İsyan etmenize sebeb olabilir.Hayallerinizin artık gerçekten saçma olduğunu anladığınız ve çok az bir kısmını gerçekleştirmek için uğraştığınız dönemdir.Aslında hepsini isteseniz gerçekleştirirsinizde arada bir aşk gelince birde evde kalma durumu oluşmaması için biraz olsun vazgeçersiniz.Zate