Ana içeriğe atla

Virginia Woolf

İngiliz Edebiyatınız Şüphesiz en iyi temsilcelerinden birini anlatmak istiyorum.Virginia Woolf  1882-1941 yıllarında yaşamış farklı yazma teknikleri kullanarak kalema aldığı eserleri gerçekten okunmalı.Hayatı klasik zengin kesim ingiliz aile hayatı tabi güzel evler ingilizlerin meşhur kraket oyunları...vs Kütüphaneye gittiğimde raflarda güzel bir kadın resmi gördüm ve resmin altında ''Yaşamak bir rüyadır uyanmak öldürür'' yazıyordu çok ilgimi çekti ve hemen kitabın arkasını ilk sayfalarını incelemeye başladım bile bu kitap gerçekten Virginia Wool hayatını çok iyi anlatan bir biyografiydi bu kitabı kalema alan Virginia'nın yeğeni Quentin Bell çok iyi bir kitap kitapda yazarın çocukluktan ölümüne kadar olan tüm dönemleri tarihi bir kronolojik sırayla anlatılıyor.Biyografiyi okuduktan sonra hemen yazarı araştırmaya başladım ve birbirinden farklı kitaplarının olduğunu öğrendim ve son 8 gündür kitaplarını okumaktan kendimi alamıyorum.Belli başlı kitapları ve özellikle türkçeye çevrilmiş olarak bulabilecekleriniz : Yıllar,Gece ve Gündüz,Dalgalar,Deniz Feneri,Mrs.Dalloway,Pazartesi ya da Salı... ben şimdilik bu eserlerini bulabildim ve şu anda 3.kitabını Dalgaları okuyorum ve kesinlikle okumanız gerekiyor 1930 yılların bir kadın yazarı ve harika anlatımıyla okurken güzel zamanlar geçireceğinize eminim.

Bazı resimleri:





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Belki dünya insan olsaydı, "Yine geldim amaçsız bir dönüş" diye fısıldayabilirdi

Ne olduğunu anlamadan geçen koca bir 365 gün... Belki dünya insan olsaydı, "Yine geldim amaçsız bir dönüş" diye fısıldayabilirdi. Bizde yeni umutlarla toz pembe birkaç saat yaşayalım diye, yemeler içmeler, birkaç havalı story atmak için girdiğimiz bir savaşın içindeyiz. Hayallerimizi dövizin hızına kaptırmışız. Belki yetişebiliriz, belki ucundan yakalayabiliriz. Geçtiğimiz yıl, çok fazla başkaları adına utandığımız, insanlığımızı sorguladığımız bir yıl oldu. Yorucu ve yıpratıcıydı, fakat aynı zamanda ışıklı dört mevsimi de hissettirdi bize. Kendi savaşımın içinde bir adım daha ileriye gittiğim bir yıldı. Çok şey değiştirebildim mi hayatımda? Bazen evet, bazen hayır. Hoşlandığım çocuğun bana yazmaması canımı yaktı, ama Lady Gaga'nın "Kariyeriniz bir sabah uyandığınızda sizi sevmediğini asla söylemeyecek" sözünü hatırlayıp, yoluma daha sıkı sıkı tutundum. 30 yaşın verdiği zorunlu bir olgunlukla birlikte, tahammül sınırlarımız azalıyor. İnsanlara karşı daha az taha
Yorum Gönder
Devamı

+20 Yaş Sendromu

          Hani vardır ya böyle artık aynalara baktığınızda eskisi gibi değilsinizdir nerde o eski günler dersiniz aslında 40'lı yaşlarda söylemeye başlarsınız ama 20 'li yaşlarda da söylemeye başladık biz.Lisede sınıfınızdaki en ilginç (burda ilginç darken aslında en kötüsünü söylüyorum) çiftin sizden once nişanlandığını duymak yada artık doğum günü partileri yerine nişan,düğün partilerine davet edilmeye başladığınız an işte o an 20'li yaş sendromu başlamış oluyor.Daha siz doğru düzgün bir ilişki yaşayamıyorken rekor ilişki süreniz 6 ayı geçmiyorken diğer arkadaşlarınızın nişan törenine gitmeniz insanda hafif bir depresyon ve ufaktan Halil Sezai dinleyerek (ki hiç sevmem) İsyan etmenize sebeb olabilir.Hayallerinizin artık gerçekten saçma olduğunu anladığınız ve çok az bir kısmını gerçekleştirmek için uğraştığınız dönemdir.Aslında hepsini isteseniz gerçekleştirirsinizde arada bir aşk gelince birde evde kalma durumu oluşmaması için biraz olsun vazgeçersiniz.Zate
Yorum Gönder
Devamı

Herşeyin Bittiği Yerdeyim

Herşeyin bittiği yerdeyim tüm hayallerimin umutlarımın hayatımın bittiği yerdeyim.Tüm ümitlerim tükendi emeklerimin hepsi boşunaymış gece gündüz uğraşmalarım,uykusuzluklarım,fedakarlıklarım herşey bir anda hepsini kaybettim artık kaybedecek hiç birşeyim kalmadı kendi bedenimden başka bu nedenle artık korkmuyorum bu durum beni korkusuz bir hale getirdi artık daha ne olabilir ki beni daha çok ne acıda bilir ki diye düşünmeye başladım çok acı çekiyorum ama yinede acılarımdan kurtulmak için uğraşmaya karar verdim son bir kez daha denemeye hayallerim için daha güzel bir hayat için ne olmasa kaybedecek hiçbirşeyim kalmadı umudum çok zayıf karanlık bir çukurda yalnızca güneşin doğmasını bekliyorum gökyüzü birden karardı belki yine birden mavi olur ve benimde çıkmak için uğraştığım çukurdan çıkabilmek için bir ışık bulurum.Herşeyimi yitirdim artık sadece bir nefes alacak kadar ümidim var ama yinede son kez deneyecek kadar ümit bıraktım içimde ve deneyeceğim her ne olursa olsun deneyec
Yorum Gönder
Devamı