Aslında Zaman diye bişey yok hiç bir zamanda olmadı.Sadece bizim uydurduğumuz birşey.Bazı şeylerin geçtiğini zannetmemiz için.Günlerde yok aslında o da zaman gibi kendimizi kandırmak için ''günler geçti bak yeni bir gün başladı'' diye bilmemiz için.Her gün başka bir güneş doğmuyor aslında sadece güneş yaşamımıza ışık katıyor ve hiçbir zaman sönmeyecek bir ışık tükenmeyecek yok olmayacak....Biz birgün tükeneceğiz hemde sonsuzluğa yok olacağız hiç farkına varmadan biteceğiz. Güneşin doğduğu günleri göremeyeceğiz.Tek güzel yanı artık birilerini beklemeyeceğiz günleri saymayacak,zamanla savaşmayacağız.
Hani vardır ya böyle artık aynalara baktığınızda eskisi gibi değilsinizdir nerde o eski günler dersiniz aslında 40'lı yaşlarda söylemeye başlarsınız ama 20 'li yaşlarda da söylemeye başladık biz.Lisede sınıfınızdaki en ilginç (burda ilginç darken aslında en kötüsünü söylüyorum) çiftin sizden once nişanlandığını duymak yada artık doğum günü partileri yerine nişan,düğün partilerine davet edilmeye başladığınız an işte o an 20'li yaş sendromu başlamış oluyor.Daha siz doğru düzgün bir ilişki yaşayamıyorken rekor ilişki süreniz 6 ayı geçmiyorken diğer arkadaşlarınızın nişan törenine gitmeniz insanda hafif bir depresyon ve ufaktan Halil Sezai dinleyerek (ki hiç sevmem) İsyan etmenize sebeb olabilir.Hayallerinizin artık gerçekten saçma olduğunu anladığınız ve çok az bir kısmını gerçekleştirmek için uğraştığınız dönemdir.Aslında hepsini isteseniz gerçekleştirirsinizde arada bir aşk gelince birde evde kalma durumu oluşmaması için biraz olsun vazgeç...
Yorumlar
Yorum Gönder